Niestety nie zawsze jest tak, że wszczęcie postępowania egzekucyjnego prowadzi do natychmiastowego zaspokojenia wierzyciela. Oczywiście wynika to często z niewypłacalności dłużnika bądź licznych zbiegów egzekucji, jednak często dzieje się tak wskutek wadliwości działań komornika prowadzącego postępowanie. Ustawodawca przyznaje jednak wierzycielowi możliwość zainterweniowania w takiej sytuacji. Na mocy przepisów Kodeksu postępowania cywilnego wierzycielowi przysługuje między innymi skarga na bezczynność komornika sądowego. Aby jednak zaistniała sposobność do jej wystosowania, komornik sądowy musi uchybić ustawowemu terminowi do dokonania danej czynności. Jeżeli z kolei dana czynność została podjęta przez komornika w sposób nieprawidłowy, np. egzekucja prowadzona jest z innych wierzytelności dłużnika niż te, które w treści wniosku wskazał wierzyciel, wówczas wierzycielowi przysługuje skarga na czynność komornika.
Problematycznym zagadnieniem pozostaje natomiast to, jakie kroki należy podjąć wtedy, kiedy komornik sądowy nie uchybia żadnemu terminowi ani nie podejmuje błędnie czynności w toku egzekucji, ponieważ nie podejmuje żadnych działań? Kodeks postępowania cywilnego milczy w zakresie wskazania rozwiązania tego problemu. Wierzyciel ma jednak możliwość wystąpienia z wnioskiem o objęcie danego postępowania nadzorem, który zostanie podjęty przez prezesa sądu przy którym działa dany komornik sądowy. Kompetencję do nadzorowania postępowania egzekucyjnego przyznają prezesowi sądu przepisy Ustawy o komornikach sądowych i egzekucji. Co prawda ich treść nie wskazuje bezpośrednio na konieczność złożenia wniosku do prezesa sądu, jednak wyliczone w nich kompetencje prezesa sądu (takie jak ocena szybkości bądź sprawności postępowania, zawiadamianie sądu o konieczności wydania komornikowi zarządzeń) oraz stanowisko przedstawicieli doktryny prawa wskazuje, iż konieczne jest skierowanie pisma do prezesa danego sądu, niejako sugerujące mu konieczność podjęcia interwencji w danym postępowaniu egzekucyjnym, ponieważ, pomimo tego iż może on objąć dane postępowanie nadzorem z własnej inicjatywy, często obiektywnie nie ma możliwości samodzielnego powzięcia informacji o nieprawidłowościach występujących w danym postępowaniu.
Sara Kmieciak
asystentka radcy prawnego
